XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
(...); ibar-pea, Behauneko fraide-gehienak menpeko zituela Jondoni Petri-ren eta Jondoni Martine-ren elizak.
Erreboluzione handiraino, bi eskualdeek, beren saila, bereber daramakete, batak besteaz achola handirik gabe.
Chehetasun guti dakigu ibar-gaineko goiti-beheitiez: gaintiarrek, beren chokhoan, etchekoz-etcheko goratzen zituzten beren zorionak eta jasaiten beren ezinbesteak.
Bikarioa lagun, bere bi elizetako fededunak lorian zeramazkan Jaundozteyko erretorak.
Diotenaz, oilasko baino talo ardurago jaten ohi zuen; bainan ni beldur hori petiarrek asmatua dutela.
Dena dela, gaineko aphezak jaun chehe ziren Behauneko erretor aberatsen aldean.
Bos-pa-sei erretoren izenak zauzkigu doi-doia heldu: Jean d'Etcheverry (1712), Damestoy (1712-1736), de Haramboure (1736-1766), Borge (1766-1770), Erreca-Etchevers (1770-1786), Amexague (1786-1791).
Horietarik hirugarrena herriko ume eta Haramburuko seme bide zen, Henri IV-gerrenaren aitzindari nausi baten odoletikakoa.
Hogoi-ta-hamar bat urthez, zeruko bidean bidatu zituen bere herritarrak; eta Borge, Arbutiar bikarioari utzi zion Jaundozteyko eta Azkombegyko erretorgoa.
Hau, hogoi ta hamar urthetan, hil beharra zen subitoki: Jondoni Ezteberen elizan ehortzia da eta aphez horren hil-harria han ikhus ditake oraino.
Gaintiarrek ichil bezain, petiarrek liphiztari ukhanen dituzte erretorak.
Hauk, bizkitartean,
Bainan fraideek ere beren itzalak ba; eta iduri luke Behauneko gehienak etzirela oro gibel onekoak.